Alan Adı Piyasasının Sessiz Evrimi
Verisign 2017 yılında, kayıtlı nokta-com alan adlarının sayısının ilk defa 128 milyonu aştığını bildirdi. Her biri 7.85 dolarlık toptan satış fiyatıyla, bu, yıllık ücretlerde 1.004.800.000 dolar anlamına gelir ve bu, alan adı endüstrisini bir bütün olarak ölçmek için bayi fiyatları, ülke kodu alanları ve alternatif uzantıları hesaba katmadan önce gerçekleşir.
İnternet, ilk alan adı Symbolics.com’un 1985’de tescil edildiğinden bu yana çok yol kat etti. Ancak, 1994’de, o sırada bir WIRED yazarı olan Joshua Quittner’in, ilgilenip ilgilenmediğini görmek için McDonald’larla temasa geçmesiyle çok daha uzun bir zaman geçti. mcdonalds.com’u kaydettirirken, hiçbir şey olmadı.
Etki alanı adı endüstrisinin durumu büyük ölçüde değişti. Hemen hemen çevrimiçi bir işletmesi olan herkes bir dot-com alan adı kaydetmeye çalıştı – sadece ilk ve en iyi seçiminin yapıldığını bulmak için. Büyük etki alanlarının çoğu yıllar önce Kevin Ham gibi yatırımcılar tarafından yakalandı (CNN, “İnternetin sahibi olan adam” olarak adlandırdı). Lana Del Ray’in babası bile ikonik bir alan adı yatırımcısıdır ve Orta Doğu kraliyet ailesinin üyeleri dünyanın en büyük portföylerinden birine sahiptir.
Sadece bu yirmi yılda alan adları alan insanlar da değildi. Hearst, AOL, CBS, Salesforce ve Amazon gibi şirketler, etki alanı adları için toplu olarak on milyonlarca dolar ödediler; birçoğu hala kullanımda değil.
Daha yakın bir zamanda, GoDaddy özel mülklerden 100 milyon dolardan fazla prim alan adı portföyü edinmek için harcadı.
Sonunda olgunlaşan bir endüstri
Bir zamanlar esas olarak bireysel yatırımcılardan ve hizmet sağlayıcılardan oluşan bir endüstri şimdi daha önce hiç olmadığı gibi kurumsal para çekiyor.
Sanayi devleri açık artırma ve altyapı için yüz milyonlarca var. Amazon, Google, Verisign ve WordPress gibi büyük markalar, alan adı uzantılarının tümüne sahip olmak ve bunları işletmek için büyük yatırım yapıyor. Şirket markalı uzantılar bile şimdi yayına giriyor. Barclay’lar zaten home.barclay’ler kullanıyor ve hem BMW (.bmw) hem de Gezginler (.trv) için yeni alan adı uzantıları delege edildi.
Birisi, markaların nihayet bir alan kiralamak yerine kanala sahip olmak istedikleri medyanın doğal bir evrimi olduğunu söyleyebilir.
Adlandırmadaki bu evrim işe yarar mı?
Yüzeyde çılgınca gelebilir. Sonuçta, kaç kişi bir .blog veya .app alan adı alacak? İnsanların veya şirketlerin gerçekten kaç tane alan adına ihtiyacı var? Bunlar adil sorular gibi geliyor, değil mi?
Mesele şu ki, alan adları sıfır toplamlı bir endüstri değil. Çok az insan dot-com’un çoğunluk statüsünü kaybedeceğine dair sağlam bir davaya inanıyor ya da yapabilir. Ancak, başarı her zaman milyonlarca kayıt tarafından tanımlanmamaktadır. kayıt defterine sahip olduğunuzda çok karlı modeller var.
Bunu düşün. Ucuz altyapıya sahip, tekrar eden gelir modelleri, ölçeklendirme olanakları, global erişim ve daha fazlasıyla düşük maliyetli, yüksek kazançlı bir ürün. Teknolojinin risk sermayesi yatırımını yönlendirdiği ve yüzde 10’luk bir ROI’nin size kazandırdığı bir dünyada Wall Street ödülleri kazanacak, bir alan adı uzantısına sahip olmak, en çılgın yatırımlardan biri olmayabilir.
Piyasa ne kadar büyük?
Kimse tam olarak bilmiyor. Ama bu büyük.
Milyonlarca yeni alan adı, çeşitli nedenlerle zaten kaydedilmiştir. Bazı şirketler bunları mevcut bir markaya tamamlayıcı alanlar olarak kullanıyorlar (Slack, destek için slack.help kullanıyor); diğerleri bunları birincil URL olarak kullanır; Bazıları bir pazarlama amacını görür, bazılarının savunma sebepleri vardır.
